mis | Chrisje

Als je je opmaakt, is dat echt een riskante aangelegenheid. Zo op het eerste (opgemaakte) gezicht zou je het niet zeggen, maar er kan een heleboel mis gaan.

Opmaken in de auto bijvoorbeeld, is niet aan te raden. Zeker niet als je zelf achter het stuur zit. Maar ook niet als bijrijder. Ik ben een keer ongewild uitziend als een band lid van Kiss aangekomen op een feestje, omdat mijn eyeliner uitschoot op het moment dat manlief iets te hard over een drempel reed. Weg bevallige oogopslag, helloooooow zwarte wenkbrauw.

Opmaken is sowieso een taak die concentratie vereist. Wat begint als een fijn lijntje, kan door één misplaatste veeg uitmonden in een Amy Winehouse (RIP) vleugel naast je oog die door bobbelt tot vlakbij je oor.

Een mascara kwast kan ook venijnig pijn doen, met name wanneer je deze per ongeluk in je oog steekt.

Wat helemaal lullig is: als je bij kunstlicht nog denkt dat je niet te veel bronzer hebt gebruikt, en je hebt haast. Die twee ingrediënten vormen een recept voor mislukking. Tegen de tijd dat je er in daglicht achter komt dat je er uit ziet als een verse mandarijn, is er geen mogelijkheid meer behalve op locatie je hoofd onder de toilet kraan in wurmen.

Waar je ten slotte al helemaal voor op moet passen, is zelfbruiner. In de tijd dat ik die pas ontdekt had, dacht ik nog dat je lichaamsbruiner best op je gezicht kon smeren. Terwijl ik het op mijn gezicht smeerde, zag ik immers nog amper verschil.

Tegen de tijd dat ik twee uur later in de spiegel keek bij een uitgaansgelegenheid, zag ik dat ik alleen nog mijn ogen kon zien zweven boven mijn nek. De rest was zo donker dat ik er uit zag alsof ik drie jaar aan een stuk door onder de zonnebank had gelegen. Niks mis met een donkere kleur, maar ik was mijn armen en nek vergeten; die staken er mooi fluoriserend wit tegen af. Niet doen dus.

Wat was jouw grootste make-up blooper?

Ik ben een enorme hondenliefhebber. Ik ben dan ook gek op onze eigen viervoeter. Honden zijn fantastisch: ze zijn trouwer dan de meeste mensen, altijd blij om je te zien en bovendien een geweldige reden om iedere dag minstens een uur frisse lucht op te snuiven.

Wat mij enorm irriteert aan sommige honden eigenaren, is dat ze hun (vaak) slecht tot helemaal niet luisterende hond, niet aanlijnen. Ik kan van een afstand niet inschatten of een hond vriendelijk van aard is, of niet. En als zo´n hond dan ook nog eens in volle galop op me af komt gestormd, krijg ik het toch benauwd, ondanks mijn liefde voor honden.

Die niet aangelijnde hond zou trouwens niet de eerste zijn die zich blindelings onder een auto of vrachtwagen in rent, ook al luisterde hij of zij tot aan dat moment perfect. Dat doet-ie anders nooit… Het hoeft maar één keer mis te gaan. Zielig voor het beest. Honden horen – in de eerste plaats voor hun eigen veiligheid! – niet los te lopen in een woonwijk, waar kinderen spelen en waar volop auto’s langs komen rijden.

Tenzij je in een losloop gebied bent: Lijn. Die. Hond. Aan! Niemand weet ooit precies wat een hond gaat doen. Er kan een onverwacht hard geluid zijn, een schrikreactie, een reflex van de hond. Doe jezelf en je buurtgenoten een lol, en lijn gewoon je hond aan. Ben je bang dat hij dan te weinig beweging krijgt? Dan wees gewoon niet lui en loop zelf wat verder met hem, of koop een flex riem waarmee je hem wat meer ruimte geeft. Als je toch aan het lopen bent, loop dan naar het losloop gebied en laat hem daar lekker rennen: veilig en wel. Dan hoef je nooit de legendarische woorden te zeggen, die iedereen zo haat: “Dat doet hij anders nooit…”

Oh, en nu we het toch over honden hebben: ruim die keutels gewoon op. Als je dat niet wilt, had je niet aan een hond moeten beginnen.