Tagarchief: afvallen

Snaaien, snoepen, stress-eten? Hier komt het door – en zo kom je er van af!

61279098_2316608905278900_9013927991025074176_nDoor Hypnotherapeut en Chrisje Gastblogger: Vivian Halmens

Snoepen… snaaien… stress-eten: hoe komt dat toch? Hypnotherapeut Vivian van Fijn Leven legt uit waarom ons brein ons bij stress automatisch naar de koelkast trekt!

Stress, pijn, verdriet, boosheid, frustratie: de emoties die er bij veel mensen voor zorgen dat de snoepkast wordt leeggeplunderd of juist de warme hapjes onweerstaanbaar worden. Het zijn de moeilijkere emoties die we liever uit de weg gaan. We zoeken instant geluk en dat vind je in die kast. Helaas is dat geluk maar van korte duur en wordt het vaak gevolgd door nog meer stress, schuldgevoel of zelfs schaamte.

pexels-photo-935960Hoe komt het toch, dat iets in ons sterker is dan het negeren van die behoefte?

Nou, dat zit zo. In het kort gezegd hebben we drie “breinen” die hier een belangrijke rol in spelen. Ons oudste brein, het reptielenbrein, heeft 2 functies. Het zorgt ervoor dat jij veilig bent en is verantwoordelijk voor jouw automatische piloot. 90% van wat wij dagelijks doen gebeurt automatisch. Dat is heel handig, want zo hoef je niet elke ochtend opnieuw te leren hoe je uit je bed moet komen, hoe je je tanden moet poetsen en ontbijt moet maken enz. Alles wat jij regelmatig doet, wordt in eerste instantie gecontroleerd op veiligheid en als je brein besluit dat dit zo is, wordt het een gewoonte. In dit geval vindt je brein het veilig en comfortabel om dat lekkers te nemen. Dan hebben we het zoogdierenbrein. Dit brein wil dat jij gelukkig bent. Het ervaart iets lekkers uit de kast nemen als geluk! Het jongste brein noemt ik de verhalenverteller. Met dit gedeelte van je brein neem jij beslissingen, analyseer je situaties en bedenk je oplossingen. Dit jonge brein bedenkt nu dat je graag wil afslanken of gezonder wil gaan eten.

pexels-photo-1805405In jouw ideale wereld werken deze drie breinen perfect samen, waardoor jij gelijk stopt met snoepen en snaaien. Helaas!

Jouw reptielenbrein vindt het helemaal niet veilig dat jij nu ineens langs die kast loopt, en omdat het jouw veiligheid het allerbelangrijkste vind, gaat het hevig protesteren. Je zoogdierenbrein raakt in paniek als jij dat stukje geluk laat liggen. En zo gebeurt het dus, dat jij in gevecht met jezelf gaat.

Nu is het zo, dat je een verandering in gedrag ongeveer 66 dagen achter elkaar moet volhouden voordat het sein “veilig” wordt gegeven en je geluk kunt ervaren zonder dat je snoept of snaait. Maar het kan sneller! Met hypnotherapie sussen we je reptielenbrein even in slaap. We laten je zoogdierenbrein voelen dat je ook heel gelukkig kan zijn met deze verandering en verankeren deze nieuwe waarheid in je onderbewuste. Tegen de tijd dat we je reptielenbrein weer wakker maken, weet hij niet meer beter dan dat deze verandering er altijd al was en dus veilig is.

Hoe werkt dat nu in de praktijk?

Tijdens de sessie gaan we op zoek naar je emotie. We bekijken of deze opgeruimd kan worden, maar zoeken ook een beter alternatief voor het snaaigedrag en verankeren dat nieuwe gedrag in je onderbewuste. Je gebruikt vervolgens een korte zelfhypnose, van hooguit een minuut, die je in het begin elke dag even herhaald, om het reptielenbrein te herinneren aan de nieuwe situatie. Je merkt gelijk verschil en dan blijken je breinen weer op één lijn te zitten! Mission accomplished!

59630434_1881177665319509_714767619881697280_nLiefs,

Vivian

Wil je meer weten over hypnotherapie of over de praktijk van Vivian?
Kijk dan eens op de website:
www.fijnleven.com 
of op de facebook pagina: https://www.facebook.com/fijnlevenhypnotherapie/

Advertentie

Gratis weekmenu en gastblog Babette: zelf aan de slag met je voeding!

Deze week vind je het voorlopige laatste weekmenu voor Chrisje. Ik denk dat ze de afgelopen weken behoorlijk inzicht heeft gekregen aan wat er nu gegeten mag worden aan kcal en producten. Het is altijd goed om op een gegeven moment er zelf verder mee te gaan. En uiteraard stopt de begeleiding nu niet, we zullen korte lijntjes houden en ik zal haar zeker blijven helpen.
MAAR IK GA NIET STOPPEN MET BLOGGEN HOOR!

Ik vind het zo ontzettend leuk om te doen, dus daar ga ik mee door. Als jij dat ook leuk vind 😉

In deze blog geef ik je een aantal tips voor handige apps welke je kunt gebruiken om te zien of je genoeg eet en de goede voedingsstoffen binnen krijgt. Er zijn er uiteraard nog meer, maar deze vind ik persoonlijk erg fijn.

Mijn Eetmeter App;

hier kun je precies invullen wat je gegeten hebt en geeft een overzicht of dit gezonde keuzes zijn en wat eventueel alternatieven zijn.

KiesIkGezond App; heel handig om in de winkel producten te scannen en te zien of dit een gezonde keus is. Ook geeft deze gelijk een gezond alternatief.

SlimKoken App; heb je restjes over of wil je een bepaald ingrediënt eten, deze app laat je de meest heerlijke gerechten zien, waarbij ook nog eens vermeld staat hoe je het moet bereiden en wat de voedingswaarde is.

De weekmenu’s voor Chrisje waren gebaseerd op een aantal aanbevolen producten die zij nodig heeft. Eigenlijk is het voor iedereen gezond om dit te eten. De hoeveelheid van wat je moet eten van die producten varieert per leeftijd, geslacht en activiteit. Maar wat zijn nou die gezonde aanbevolen producten:

Minimaal 250 gram groente

2 stuks fruit

Volkoren brood

Aardappelen of volkoren graanproducten

Noten of 100% pindakaas of notenpasta

1 portie vlees/vis/peulvruchten, ik verdeel het meestal zo over de week (nogmaals het is maatwerk, dus altijd in overleg)

1 x vis

1 x peulvruchten

1 x vegetarisch

1 x ei

2 x kip

1 x vlees

Zuivel

Kaas

Smeer- en bereidingsvetten

1,5 – 2 liter vocht (water, thee of koffie zonder suiker)

Als je deze producten eet in de juiste hoeveelheden krijg je ook voldoende mineralen, vitamines, eiwitten, koolhydraten, vetten en vezels binnen.
Daarnaast is het belangrijk om zoveel mogelijk onbewerkte en pure producten te eten. Op de site van het Voedingscentrum vindt je per productgroep een overzicht van wat de meest verantwoorde keuzes zijn.

Ik hoop je zo een beetje inzicht te hebben gegeven in welke voedingsstoffen je nodig hebt en welke Apps handig zijn om te gebruiken. Zoals gezegd is het altijd maatwerk. Heb je hier vragen over dan mag je me natuurlijk altijd een berichtje sturen.

En dan heb ik nog wel een vraag aan jou; HEB JIJ NOG HANDIGE TIPS WELKE APPS JIJ GEBRUIKT?

Ook deze week is er weer een weekmenu voor Chrisje, het menu van de vorige week hebben we besproken en het menu is naar wens van Chrisje aangepast voor haar. Naast hetgeen wat aan drinken hier genoemd wordt, zorgt Chrisje er voor dat ze voldoende drinkt (water, koffie zonder suiker en melk, thee)

Lieve groet,

Babette

Je kunt me ook vinden op Facebook: www.facebook.com/FriendsofFood of op mijn website www.friendsoffood.nl

Heb je nog ideeën voor een volgende blog? Laat het even weten!

GRATIS WEEKMENU:

Gratis weekmenu 3 + Gastblog “Help, hoe kom ik de vakantie door zonder kilo’s aan te komen?” door Gastblogger Babette

Help! Hoe voorkom ik dat ik kilo’s aan kom in de vakantie?  

De meesten zullen het vast wel herkennen…………..VAKANTIE!! En nu gaan ALLE REMMEN LOS! Maar waarom?

Jaren geleden gebeurde dat bij mij ook hoor. Lekker op vakantie, ontspannen, gezellig sfeertje en nergens op letten. Mezelf gewoon overeten, te veel lekkere dingen eten, zelfs zoveel dat ik gewoon last van mijn buik kreeg. Maar ja, het was allemaal zo lekker, dus ik had het er wel voor over. Maar eigenlijk voelde ik me er gewoon helemaal niet lekker bij.

Tegenwoordig gebeurd me dat echt niet meer. Gewoon omdat ik het niet wil. Geniet ik dan niet op vakantie, zeker wel, net zoveel als toen, het grote verschil is dat ik nu geen last meer van mijn buik heb. Hoe doe ik dat dan?

Ik zorg dat ik ook op vakantie voldoende beweging krijg. En dat doe ik door soms de hardloopschoenen aan te trekken, maar is het te warm dan doe ik het niet. Dan pak ik mijn wandelschoenen. Heerlijk een stuk wandelen en genieten van de omgeving. Je hoeft geen uren te lopen, maar loop eens een half uurtje lekker stevig door, elke dag. Wat is nu een half uurtje op een dag? Je verbrand energie en je zult merken dat je je er echt beter van gaat voelen. Je komt op mooie plekjes en geniet daardoor heerlijk van de omgeving.

Ik zorg dat ik goed ontbijt, een goed begin van de dag; ‘s ochtends verbrandt je de meeste energie, dus zorg ook dat je die binnenkrijgt. Daarnaast is het ook zo, als je zorg dat je goed gevuld bent, heb je ook niet zo snel de neiging om te gaan snaaien.

Ga lekker naar de markt in de omgeving. Koop daar het fruit van de omgeving en maak een lekkere fruitsalade, zet deze lekker in de koelkast, zodat je daar 2 x per dag een lekker schaaltje van kan eten. Doe er desnoods een beetje magere yoghurt of kwark doorheen en je hebt ook gelijk weer wat melkproducten binnen. Je zou zelfs als lunch een heerlijke fruitsalade met kwark kunnen eten.

Heb je ‘s avonds met het warme weer geen zin om te koken? Een salade is zo gemaakt. Lekker allerlei soorten rauwkost door elkaar doen en doe er een blikje peulvruchten (kikkererwten, kidneybonen) door. Je kan de peulvruchten ook afwisselen met gerookte of een hard gekookt ei of een blikje tonijn of stukjes kaas. Serveer het met een stuk brood of doe er een andere dag afgekoelde volkoren pasta doorheen of kook wat krieltjes en laat deze afkoelen tot ze lauwwarm zijn. Wissel de groente ook af, waardoor het toch gevarieerd is en je elke dag toch kunt genieten van het eten. De afgelopen weken stonden in het menu ook diverse salades, misschien kun je hier ook nog inspiratie uit halen.

Drink veel water, voeg eventueel wat fruit er aan toe of wat citroensap. Ook dat is heerlijk.

En heb je zin in wat lekkers ongezonds, ook dat moet uiteraard kunnen en daar kom je echt niet gelijk kilo’s van aan. Als je de basis goed hebt, dan kan dit prima.

Weet dat je ook van gezond eten echt kunt genieten en dat dit heerlijk is!

En vooral ook: LUISTER NAAR JE LIJF! Genoeg is genoeg, meer hoeft niet. Geniet van hetgeen je wel eet.

Heb je nog leuke tips of aanvullingen? Ik lees ze graag, reageer dan graag hieronder.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne vakantie! Geniet er van.

Lieve groet

Babette

Je kunt me ook vinden op Facebook: www.facebook.com/FriendsofFood of op mijn website www.friendsoffood.nl

Heb je nog ideeën voor een volgende blog? Wat wil je weten? Ook dat hoor ik graag.

Ook deze week is er weer een weekmenu voor Chrisje, je ziet dat eigenlijk vooral de wijzigingen zitten in het avondeten. De rest van de dag is eigenlijk hetzelfde gebleven. Als je dat bevalt is het prima om dit hetzelfde te houden. Er zit genoeg variatie in de week. Wat werkt, hoef je niet te veranderen 🙂

Naast hetgeen wat aan drinken hier genoemd wordt, zorgt Chrisje er voor dat ze voldoende drinkt (water, koffie zonder suiker en melk, thee).

GRATIS WEEKMENU #3

Afvallen met Chrisje! Inclusief Weekmenu!

Vaste nieuwe Gastblogger voor Chrisje is Babette: voedingsdeskundige en ervaringsdeskundige die op eigen kracht maar liefst dertig kilo afviel!

Met een wekelijkse blog en een wekelijks weekmenu gaat Babette ons helpen gezonder te eten! Jey!

Even voorstellen…..


Chrisje stelde mij de vraag of ik voor haar een aantal blogs wil maken m.b.t. voeding en leefstijl……wauw wat gaaf! Wat een eer! Ik straalde van oor tot oor 🙂

Daar kreeg ik gelijk ook de vraag bij of ik een aantal weekmenu’s wil maken voor de lezers en lezeressen van Chrisje. Ja, leuk!

Ik zal mezelf eerst even voorstellen: wie ik ben en wat mijn link is met voeding. Ik ben Babette Wagemakers, eigenaar van Friends of Food.

Ik ben geboren in 1979, samenwonend in Doetinchem met mijn vriend Marc en samen hebben we twee zoons, Jurre (2009) en Jesse (2012).
Naast dat ik werkzaam ben als gewichtsconsulent werk ik ook nog een aantal dagen per week in een huisartsenpraktijk als Praktijkverpleegkundige.

OOIT WAS IK 30 KILO ZWAARDER.

Ik heb echt allerlei diëten gevolgd; Margriet Streep je Slank, Sonja Bakker, Cambridge en ga zo maar door. Alles werkte, MAAR VOOR EVEN. Want alles wat er af ging met de diëten, kwam er ook weer aan (en een paar kilo extra)

En toen kwam het moment dat ik er echt helemaal klaar mee was. Dat was eind 2012. Ik had mijn MOTIVATIE gevonden. Dat waren mijn twee zoons. Als ik zo zwaar zou blijven, zou ik nooit fatsoenlijk met hen kunnen spelen. Ik heb mezelf een DOEL gesteld WAAROM ik wilde afvallen; “Volgend jaar zomer wil ik in mijn bikini op het strand met mijn zoons kunnen voetballen”. Door dat doel mij telkens voor ogen te stellen lukte het mij om op een GEZONDE manier af te vallen.

Ik ben GEWOON NORMAAL gaan eten en meer gaan BEWEGEN. Ik hou niet van de sportschool, dus ik ben heerlijk gaan wandelen.
Door normaal te doen, zowel op het gebied van eten en bewegen, VIEL IK 30 KG AF.

En dat gewicht is er nu nog steeds af.

Doordat ik een nieuwe leefstijl heb aangewend, wat heel erg goed vol te houden is weet ik dat dit voor anderen ook mogelijk is. Ik ben gediplomeerd gewichtsconsulente en aangesloten bij de Beroepsvereniging van Gewichtsconsulenten.

De komende weken ga ik elke week een weekmenu maken voor Chrisje. Dit is toegespitst op vrouwen van rond de 1.60-1.70 meter lang. Dit weekmenu zal ongeveer 1800-1900 kcal zijn. Naast wat er in het weekmenu staat, mag je ook nog koffie, water en thee drinken (allen zonder suiker). Uiteraard kunnen de dagen gewisseld worden en kunnen ook de tussendoortjes op 1 dag gewisseld worden.

Nu weten jullie dus het nodige van mij 😉 Maar wie zijn jullie? En waar zou jij in een volgende blog van meer over willen weten? Ik hoor het graag!

Lieve groet,

Babette

Je kunt me ook vinden op Facebook: www.facbook.com/FriendsofFood of op mijn website www.friendsoffood.nl

Bekijk hier het weekmenu:

Het leed dat crash-diëten heet

dieet3

Het zeven-dagen-dieet, het drie-dagen-dieet, het ziekenhuisdieet, het komkommerdieet, het soepdieet…

Crash-diëten: je kent ze wel. Van die afschuwelijke manieren om jezelf zo snel mogelijk volkomen uit te hongeren, waarna je binnen 3.2 seconden alles weer bijkomt omdat je langs een snackbar liep en per ongeluk een frikandel rook.

Dan heb ik het nog niet eens over de bijwerkingen van zo’n crash-dieet: Niemand waarschuwt je voor de bijwerkingen: de huilbuien, de agressie, de chocolade hallucinaties, de afgekloven nagels, de (bijna) verbroken relaties en het in foetus houding om je moeder roepend voor de koelkast wakker worden.

dieet2

Crash-diëten werken niet.

Ik kan het weten. Ik heb ze geprobeerd. Werkte voor geen meter. Ja: twee dagen. Of hooguit drie. Dan werd ik bibberig of viel ik gewoon om. En dan was er opeens weer een bord pasta to the rescue dat als een soort fata morgana voor me op tafel stond.

Een gezond eetpatroon aanwennen en daarvan je nieuwe levensstijl maken, dat werkt wel.

Ik ben nog niet helemaal bikini-ready voor de komende zomer; ik ben eerder nog een goed geconserveerde rolmops.

Maar het gaat wel al stukken beter. Ik maak betere keuzes, jojo niet meer. Ik haat mijn lijf ook niet meer, ik ben er van gaan houden. Met rondingen, putjes en al. Ik streef ook geen maat 36 na: dat mogen de twintigers lekker houden.

Een ding doe ik nooit meer: ik begin nooit meer aan een crash-dieet; dat is echt de beste manier om aan te komen.

dieet4

Schaamtevol

Ik besloot ooit eens – vlak na kerst en nieuwjaar – om mijn papieren sportabonnement weer eens in de praktijk uit te gaan voeren. Ik ga van stille donateur naar actieve sportieveling! besloot ik, dus wurmde ik mezelf vrolijk in een sportbroek uit betere tijden en besloot ter plekke dat ik ook best zonder te ademen moest kunnen sporten.

“Hallo allemaal!” zei ik amicaal, terwijl ik de sportschool binnen wandelde, “..daar ben ik weer hoor, alles goed?” Ik knikte naar de receptioniste van de sportschool, die een wenkbrauw op trok, want geen flauw idee wie ik was, omdat in 2015 nog een hele andere receptioniste in de sportschool werkte. Een high five geven wilde ze ook al niet. Dat vond ik wel flauw, maar ik liet me hierdoor natuurlijk niet uit het veld slaan. Ook niet door het poortje dat opeens niet meer open ging, waardoor ik een vaginale kneuzing opliep omdat ik dacht dat ik soepel door zou kunnen lopen. Ik hapte even naar adem, en liep toen vrolijk met mijn pasje terug naar de receptioniste. “Het pasje doet het niet.” Ik overhandigde haar het pasje. “Oh, dat is nog een oude.” zei de receptioniste. Ze gaf me een nieuw pasje. Een glimmend en sterker exemplaar: passend bij hoe ik er vast over drie weken (of liefst morgen) al uit zou zien, dacht ik content.

Vrolijk hupste ik met mijn nieuwe pasje, mijn te strakke sportbroek en mijn oude handdoek naar de kleedkamers, om mijn tas op te bergen. Ik had haast om te beginnen, dus rende ik best hard de kleedkamers binnen. Wat is het hier warm zeg, en waarom is iedereen eigenlijk bezweet en naakt? De kleedkamers bleken een sauna te zijn geworden. En de mensen die daar in zaten hadden een lijf waarvan ik prompt verdrietig werd. “Sorry, verkeerd verbonden!” lachte ik, maar ze lachten niet terug. Flauw. Ik kreeg het er maar warm van, dus liep ik snel terug de grote fitness ruimte in, op zoek naar het kleedlokaal.

Hoe moeilijk kan het zijn om een kleedlokaal te vinden? Niet moeilijk toch? Moedig bleef ik rond lopen, en zelfs toen ik een soort stenen bowlingbal op volle kracht tegen mijn scheenbeen kreeg omdat ik toevallig even de andere kant op keek en iemand me blijkbaar for no reason dood wou hebben, bleef ik vrolijk doch mankend verder zoeken naar het kleedlokaal.

Ik weet niet meer precies of het gebeurde vóór of nadat iemand me behulpzaam aansprak met “Als u de diëtiste zoekt, die zit boven!”, maar opeens voelde ik me weer als de brugpieper op de eerste dag van de middelbare school: Klamme handjes, molliger dan de rest, precies de verkeerde kleding en een veel te zware tas, waarvan ik nog steeds niet wist waar ik die moest laten.

Ik was al wat vermoeid geraakt van het rondlopen door die sportschool, en mijn scheenbeen begon te roepen om amputatie, toen ik een milde, allerverwoestende paniekaanval voelde opkomen. Ik liet ik mezelf dus maar even op de grond zakken met mijn rug tegen de waterautomaat, in elk geval totdat de sterretjes zouden verdwijnen.

“Mevrouw?”

Wel ja, noem me ook nog mevrouw, dacht ik, dat kan er ook nog wel bij. Het klonk ver weg, maar ze stond dichtbij, want ik zag haar roze hippe sportschoentjes, maat 35 of zo.

“Ja?”

“Gaat het een beetje?”

“Ja hoor. Ik moet alleen even bijkomen.”

“Oh, heeft u te intensief gesport? Of te weinig eiwitten gehad soms?”

Nou, ik weet niet waar zij het over had, want ik had al heel lang geen broodje ei meer gehad. En ik doe het prima zonder. Alhoewel het nu wel zou smaken, met wat mayonaise er op.

“Ik eh, ik werd een beetje overweldigd..”

Ik keek omhoog. Het meisje keek me wat bevreemd aan. De sterretjes dansten drukker en drukker voor mijn ogen. Waarom stond ze niet gewoon even stil?

“Ik heb al lang niet meer gesport.”

“Ja, dan is het even wennen hè? Om weer te beginnen.”

“Ja, ik moet alleen even op adem komen…”

Ik hoorde haar nog iets antwoorden, maar ze klonk steeds verder weg. Ik dacht nog dat ze geen zin meer had in het gesprek en gewoon weg begon te lopen tijdens het praten zodat ik niet zou merken dat ze zich langzaam terug trok, wat ik zou begrijpen.

Maar toen ik een keer met mijn ogen geknipperd had, was ik opeens ergens anders.

“Waar ben ik?”

“U bent in de personeelskantine van de sportschool. U bent flauwgevallen, waarschijnlijk van te intensief sporten. We geven u even een banaan om weer op krachten te komen.”

Hm, dat smaakt wel, een banaan. Ik nam een paar happen en terwijl ik hap drie doorslikte besefte ik dat ik zojuist was flauwgevallen van NIET sporten. De schaamte kwam omhoog terwijl de banaan door mijn keel omlaag wilde: ze maakten even ruzie met elkaar, waardoor ik uiteraard ook nog bijna stikte.

“Ik eh, ik zal maar eens gaan.” zei ik, nadat een veel te jonge fitness instructeur me heel ongemakkelijk weer tot leven had gebracht met de heimlichmanoeuvre.

Terwijl ik weg liep, liet ik heel terloops mijn blinkende pasje in een prullenbak glijden, samen met mijn bananenschil, terwijl ik bedacht hoe hard ze zouden lachen als ze op camerabeelden zouden gaan terug kijken waar ik dan precies van was flauwgevallen, om er achter te komen dat het van helemaal niks doen was.

De frisse lucht was zalig toen ik buiten kwam. De schuifdeuren van de sportschool schoven definitief achter me dicht. De receptioniste had nog gezegd dat er op dinsdagavond een gymnastiekles was die gecombineerd werd met voedingsadvies, en ik heb haar daar verbaal heel vriendelijk voor bedankt en mentaal drie keer met haar kop op de balie geramd.

Ik wandelde naar mijn auto, mijn sportbroek was inmiddels één geworden met mijn vlees. Terwijl ik er naar toe wandelde, hoorde ik om me heen vogeltjes fluiten, ademde ik diep de frisse lucht in en voelde ik me opeens een stuk beter. Ja, wandelen, dat is veel beter, dacht ik. Dat ga ik doen.

Chrisje al na zes jaar bijna terug op gewicht voor bevalling!

Op internet struikel je over de artikelen van BN mevrouwen die al na drie seconden na de bevalling weer terug op hun oude gewicht zitten.
Natuurlijk, want dat is immers ook het áller belangrijkst, dat je vanuit je kraambed direct op de weegschaal springt om te zien of je nog moet afvallen.

Sommige journalisten antwoorden met boze open brieven aan die vrouwelijke BN’ers, omdat ze het belachelijk vinden, of omdat ze jaloers zijn, of omdat ze gewoon iets willen roepen. Maar waarom zou je zo’n bekende vrouw nu misgunnen dat ze haar kraambed uit komt en meteen als een dolle gaat liggen planken?

Ik werd onlangs trouwens nog niet geïnterviewd door een noemenswaardig magazine. Ze gaan binnenkort geen artikel wijden aan het feit dat ik al bijna al mijn zwangerschapskilo’s kwijt ben, nu mijn dochter bijna zes wordt. Voor de kerst hoop ik weer op mijn oude gewicht te zijn! Hoera! En het interesseert niemand!

Om dat te vieren ga ik een praatgroep organiseren voor Moeders die van hun afvalrace ook een meer jaren plan hebben gemaakt. Dan gaan we met zijn allen vetrolletjes tellen, schilderijen maken van onze striae en ritueel weegschalen verbranden.

Er komt vast geen artikel over in de krant.

#elevatemyself: Traplopen: super gezond en fit!

Traplopen. Het is gezond, sneller dan de lift, goed voor de verbranding, je hart, bloedvaten, bloeddruk en cholesterol. Bovendien hoef je er niet voor naar de sportschool: traplopen kun je overal! Regelmatig dagelijks traplopen vermindert de kans op overlijden zelfs met 15%.

Het klinkt allemaal heel simpel; traplopen. Vaker de trap nemen in plaats van de lift lijkt misschien een kleine aanpassing, maar het heeft een vrijwel direct voordeel voor je gezondheid. Sinds een aantal weken klim ik iedere dag zeven verdiepingen omhoog om op mijn kantoor aan te komen (140 treden omhoog, ik heb ze geteld). Er ís wel een lift, maar ik heb afgesproken met mezelf dat ik die niet ga nemen.

De eerste week dacht ik echt dat mijn hart het zou begeven. En dan was ik nog niet eens halverwege! Mijn benen leken in brand te staan, mijn hartslag schoot omhoog en het voelde alsof de zwaartekracht me letterlijk terug naar beneden wilde trekken. Het zweet stond dik op mijn voorhoofd en ik was er bang voor dat dit nooit zou gaan wennen.

Nu, al na een paar weken, is het echt al minder zwaar. Het lukt me beter om mijn ademhaling onder controle te houden, mijn hart gaat niet meer zo enorm te keer en het zweten begint ook wat minder te worden. Ik ben ook al veel sneller weer op adem als ik boven ben aangekomen. Uiteindelijk is het mijn doel om die trappen fluitend in plaats van hijgend op te kunnen lopen! Maar dat zal nog wel even duren.

De lift in de ban: zou jij het kunnen? Niet meer de lift nemen, maar altijd de trap?

Traplopen is echt zo’n ogenschijnlijk kleine aanpassing die je kunt doen aan je levensstijl, die op den duur hele goede effecten heeft op je spieren, conditie, gewicht en algehele conditie!
Met traplopen verbrand je bovendien  560 kcal per uur. Wil je dagelijks meer calorieën verbranden, dan is het antwoord: neem de trap!

Doe jij mee? Durf je de uitdaging aan om net als mij nooit meer die lift te nemen maar altijd de trap?
Reageer dan hieronder of in de facebook groep. Nodig je vrienden ook uit om mee te doen! Hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Laten we #elevatemyself trending maken! Stuur je trap loop selfie :), deel je ervaringen of vraag om advies. Hoe meer mensen mee doen, hoe gezonder! 💪

Wanneer mannen NIET moeten doen wat hun vrouw hen vraagt

De titel van deze blog gaat eigenlijk compleet tegen mijn natuur in. Normaal gesproken ben ik er helemaal vóór, dat mannen gehoor geven aan wat hun vrouw vraagt.

Er zijn echter een paar gevaarlijke strikvragen, waarbij ik dat juist ten strengste afraad.

Om een voorbeeld te noemen van zo’n strikvraag moment, put ik nu ik er toch ben maar even uit eigen ervaring: ik ben al een tijdje een beetje bezig met afvallen. En met een tijdje bedoel ik al sinds mijn puberteit. En met een beetje bedoel ik dag en nacht, continu, onophoudelijk. Enfin.

Ik vroeg mijn man op een helder moment, om mij in het vervolg tegen te houden, als ik wilde gaan snoepen. Argwanend keek hij me aan: “Dat lijkt me niet zo’n goed idee schat.” Maar, zoals het een echte vrouw betaamd, haalde ik hem al snel over dankzij ontzettend overtuigende argumenten (“Ik eet vaak onbewust, ik wil me er bewust van worden, maar ik heb het vaak te laat pas in de gaten, dus jij kunt me daar perfect bij helpen”, et cetera.)

Drie dagen later liep ik toevallig ’s avonds laat door de keuken. Ik had een ontzettende rotdag gehad, voelde me moe, hormonaal en gestrest, ik had al twee weken geen snoep aangeraakt en voelde me op dat moment zo slap als een vaatdoek.

Om even snel mijn energie weer op te vijzelen, pakte ik een klein handje chips uit de open zak. Het zullen hooguit drie chipjes geweest zijn, echt waar. Terwijl ik het eerste chipje in mijn mond stopte, hoorde ik achter me voorzichtig klinken: “Ehhh… moet je dat nu wel doen?”

En alhoewel ik me ergens achter in mijn door honger en hormonen vervulde hoofd nog heel vaag herinnerde dat ik hem gevraagd had dit te doen, werd ik overmeesterd door een intens gevoel van afkeuring, bekritiseerd worden en een vleugje betraptheid.

Mijn reactie op zijn goed bedoelde actie zal ik u besparen; dat staat niet zo netjes, zwart op wit. Ik hoef denk ik niet uit te leggen dat mijn man mij daarna heeft medegedeeld, niet meer mee te doen aan deze landmijn van een grap van mij. Waarin ik hem overigens schoorvoetend gelijk heb gegeven.

Zo zijn er nog een aantal valkuilen waar mannen in kunnen trappen. Ik kan ze wel allemaal gaan toelichten hier, maar zeg nou zelf: het is veel leuker om ze samen te ontdekken. Toch?

Super: de S Health Stappenteller op je mobiel

Het is écht een uitkomst voor me: de S Health Stappenteller op de Samsung.

Vanaf de versie Samsung Galaxy S4 staat hij er standaard op tussen je apps. Het fijne van deze app is dat hij de hele dag door op de achtergrond je stappen registreert, zolang je mobiel in je zak zit of in de tas die je bij je draagt 😉

image

Je kunt zelf je dagelijks doel instellen en krijgt vanzelf een melding als je halverwege je doel bent én  als je je dagelijks doel behaald hebt.

Ook kun je je eigen aantal stappen gemiddelde vergelijken met de gemiddeldes van geregistreerde  leeftijdsgenoten. 

image

Daarnaast kun je in de S Health app ook andere zaken registreren, zoals stress, slaap, trainingen en je voeding. Daarvoor heb ik de app nog niet gebruikt. Maar aan de stappenteller ben ik absoluut verslaafd! Het motiveert enorm om net wat vaker een stuk door te lopen, de trap te nemen of nog een stukje te gaan wandelen als je je doel nog wilt halen.

image
Alle mogelijkheden van de S Health App

Natuurlijk zijn er vele andere apps te vinden voor iphone en Samsung gebruikers: je hoeft er doorgaans je app store maar voor te openen en een simpele zoekopdracht te geven. Toch heb ik veel stappentellers  uitgeprobeerd die niet zo goed functioneerden als de S Health App.

Ik ben benieuwd of jullie andere stappentellers gebruiken en zo ja, welke vinden jullie fijn?

Pasen komt er aan…

Pasen. Het is zo gezellig, maar overal staan en liggen ze weer: die chocolade eitjes! Moeilijk om er van af te blijven!

Maar hoe zit het met échte  eieren? Hoe veel mag je er daar eigenlijk van per week? Dat ligt er nog al aan, bijvoorbeeld aan hoe veel vlees en dergelijke je voor de rest eet: Dit is wat het voedingwcentrum er over zegt: maximaal 3 eieren per week en voor mensen die vegetarisch eten, maximaal 5 eieren per week.

Hoe vaak eet jij een ei?
En hoe weersta jij die lekkere chocolade eitjes met Pasen?

Overigens misschien goed om te weten dat in elk (klein!) chocolade paaseitje al rond de 45 calorieën zitten! 😉

Vrolijk Pasen alvast!

SNEL AFVALLEN!

Wil jij snel een paar kilo afvallen?
Heb je alles al geprobeerd, maar lukt het telkens niet?
Probeer dan het ASMD: het Anti Social Media Dieet. Dit dieet is baanbrekend, vernieuwend, nog nooit eerder prijs gegeven. Het staat garant voor kilo’s weg smeltend vet.

image
Bron: gezond-afslanken.info

Als je je aan onderstaande 8 gouden tips houdt, zeg je in no time byebye tegen die overtollige kilo’s!

De belangrijkste regel
1. Dit is de belangrijkste regel. Gebruik om de dag geen social media. Dus geen Twitter, geen Facebook, geen pinterest, geen Instagram. De tijd die je overhoudt, ga je gebruiken om te wandelen, rennen, sporten, poetsen of touwtje springen. Last van afkick verschijnselen? Ren nog een extra rondje, sleur je lover met toestemming richting slaapkamer, of neem een uitgebreid bad, met boek. Je slaapt gegarandeerd ook beter!

Nobody cares!
2. De tijd die je normaal gesproken kwijt bent aan het delen van je ren tracks op facebook gebruik je om nog wat langer te rennen. Want laten we eerlijk zijn: nobody cares!

Je eigen filter
3. Die mooie gloed die je op Instagram op je gezicht tovert met een filter? Ga een rondje wandelen en creëer je eigen natuurlijke filter.

Scoor verse groenten
4. De tijd die je normaal gesproken op YouTube, internet en Twitter spendeerde aan het zoeken naar afslank methodes, gebruik je nu door verse groenten te gaan scoren bij de groenteboer. En nee, een selfie met de groenteboer is niet nodig. Inchecken “fresh vedgetables halen bij mijn homie de groenteboer!” is verboden.

Gewichtselfie
5. Als je toch de grote neiging voelt om een selfie te maken, is het verplicht om een gewicht van 10 kilo aan je telefoon te hangen en met beide armen 25 selfies te maken. Je mag links en rechts afwisselen.

Een, twee, drie… eh…
6. Een sterke geest is een sterk lichaam. Laat je online stappenteller liggen en tel je stappen zelf. De tel kwijt? Ga terug naar start en begin opnieuw. Elke dag minstens 5000 stappen is een mooi doel om mee te beginnen.

“Naakt” op stap!
7. Als je op stap gaat, laat je telefoon dan thuis. De tijd die je normaal spendeert met het maken van selfies en het delen daar van, ga je gewoon door met dansen. Winst: minstens een paar honderd calorieën.

#Boomboomboom
8. Als je per se muziek wilt tijdens het rennen, neem dan een draagbare radio mee. Kun je ondertussen meteen gewicht heffen.

Ben je je eerste ASMD kilo’s kwijt? Meld het dan hieronder in een reactie en vind lotgenoten! (Uiteraard alleen op de dagen waarop het mag.)

Zo, en nu ga ik even offline. Tot overmorgen! 😉

Echte mooie vrouwen!

Ik word soms zo moe, zo ontzettend moe, van al die reclames, tijdschriften, series en advertenties, waarin ons haarfijn wordt uitgelegd hoe we het perfecte haar krijgen, het perfecte lijf, de perfecte lippen, wimpers, benen, buik, wangen, nagels, tenen, noem maar op. Ik word doodmoe van de “super”modellen die me aanstaren vanaf het papier; graatmager, met een lege blik in hun ogen, botten links en rechts uitstekend. Moe van crash diëten in mijn spam email, moe van advertenties over hoe je zo snel mogelijk het perfecte lijf kunt bereiken. Moe van botox, fillers en liposucties op televisie, moe van het idee dat je aan dat ideaalbeeld moet voldoen om een mooie vrouw te zijn.

Ik krijg er echt steeds meer een hekel aan, hoe oppervlakkig het allemaal is. Ziet dan niemand meer, dat het leven gewoon wat meer een feest moet zijn? Is er geen oog meer voor echte schoonheid? Waarom moeten lachrimpels opgevuld worden? Ziet dan niemand, wat we onze dochters aandoen, met al die modellen, die foto’s in de bladen en op reclame borden, die crash diëten? Is dat wat we jonge meiden (en zeker ook jongens!) willen leren: het maakt niet uit hoe slim of grappig je bent, als je er maar “perfect” uitziet?

Ik heb niets tegen op afvallen, als je het doet voor je gezondheid of om je lekkerder in je vel te voelen. Ik heb niks tegen op een gezond gewicht willen bereiken of houden. Ik heb ook niks tegen op “blingbling”, want ik versier mezelf graag als ik me feestelijk voel. Maar kunnen we met zijn allen even normaal blijven doen?

Laten we eerlijk zijn: Die graatmagere modellen, die waarschijnlijk 40 kilo wegen, zijn meestal niet gezond. Die modellen die je in de bladen ziet zijn bovendien geretoucheerd, uitgehongerd en hebben waarschijnlijk al in geen jaar meer een volledige, gezonde maaltijd gegeten. En dat moet dan rolmodellen voorstellen? Onze dochters hongeren zichzelf uit. Veel meisjes (en een groeiend aantal jongens) gaan veel te vroeg al op dieet terwijl ze niet te zwaar zijn. Er wordt een onrealistisch beeld geschetst van hoe ze er uit zouden moeten zien. En kinderen trappen er in.

Mooie vrouwen, dat zijn echte vrouwen. Vrouwen met een kont, met heupen. Vrouwen met een decolleté. Vrouwen met vormen. Vrouwen met striae, of met schoonheidsfoutjes. Marilyn Monroe had maat 42. Ze was geen uitgemergeld skelet met een toefje haar er op. Haar ogen lagen niet diep in de kassen en ze had geen uitstekende botten. Ze had billen, en borsten, en een echt figuur. Ze was een van de mooiste vrouwen ooit.
Toch zie je nog te weinig realistische modellen, “plus size modellen” zoals ze die noemen, een modellen wedstrijd winnen. Te weinig realistische modellen in bladen, in reclames, op televisie. Te weinig echt, te veel nep. En daar word ik niet alleen moe van, maar onderhand ook een beetje boos. Vrouwen kunnen prachtig zijn, of ze nu maat 36 hebben, of maat 48.

Tot de tijd dat de media eindelijk eens echte vrouwen, in alle maten en vormen gaan laten zien, zit er niets anders op dan in ieder geval aan onze kinderen te laten zien, dat echte vrouwen, ongeacht de kledingmaat, wel rolmodellen zijn. Dat we genieten van het leven, zelfverzekerd zijn, ons niet meten aan verkeerde maatstaven, maar juist gezond met ons lichaam om springen zonder het uit te hongeren. Dat we juist mooie vrouwen zijn, mede door onze imperfecties. Dat we af en toe zeker onzeker zijn, maar ook vaak wel zeker van onszelf. Dat een vrouw voor zichzelf op mag komen, en zich mooi mag voelen, ongeacht de maat die ze draagt. Hopelijk biedt dat genoeg voorbeeld en tegenwicht, tegen wat de media blijft portretteren als de perfecte vrouw.