Een zonsopkomst kennen we alleen van verhalen en foto’s, gemaakt door anderen. Om vijf uur opstaan om alvast een rondje te gaan rennen voor het werk? Wij draaien ons nog een keer of dertig om, in onze slaap glimlachend om deze absúrde gedachte. Avondmensen, deze is voor jullie.

Lieve ochtendmensen,

We zijn als mensheid verdeeld over twee kampen; ochtendmensen en avondmensen. Daar is helemaal niks mis mee, want dankzij onze verschillen houden we de economie 24/7 draaiende. Als iedereen een ochtendmens zou zijn, zouden er geen nachtwinkels zijn, bijvoorbeeld, voor als je toch nog even onverwacht een fles wijn nodig hebt.

Wat wij niet begrijpen en nooit zullen begrijpen, is hoe jullie het voor elkaar krijgen om al om half zes wakker en fruitig te zijn. Wij zijn pas uren later wakker, en pas in de namiddag fruitig te noemen. Voor tien uur ’s ochtends moet je een hele goede reden hebben om ons aan te spreken, vergezeld door lage verwachtingen wat ons antwoord betreft. Wij rollen dan mentaal – als we al opgestaan zijn – nog door de lakens, dromend van slapen.

Het kraaien van de haan? Nooit gehoord. Het zien van een zonsopkomst? Da’s toch een zonsondergang maar dan andersom? Waarom zouden we daarvoor opstaan?

Een goed gesprek op de vroege ochtend? WAAROM? Wij komen langzaam op gang en zijn ongeveer na een uur of tien, doe maar elf, nee doe maar twaalf wel in staat een gesprek aan te gaan. Mits er voldoende cafeïne in zit tegen die tijd. Om zes uur opstaan? Waarom zou je dat vrijwillig doen, midden in de nacht? Wij begrijpen dat niet.

Maar, lieve ochtendmensen, als jullie ’s avonds rond negen uur half tien in bed kruipen omdat jullie alle energie op hebben gemaakt, komen wij avondmensen tot leven. We zijn op ons aller fitst, bedenken de meest creatieve oplossingen voor complexe vraagstukken, je kunt urenlang met ons debatteren en we zijn zowel online als offline hyperactief. Wij zien de zonsondergang als ultiem moment om op ons aller energiekst te zijn. De maan is onze zon, lieve ochtendmensen!

Maar alle gekheid op een stokje, wij zouden niet zonder jullie kunnen.

Jullie zijn de ochtendploeg, wij de avondploeg.

We vullen elkaar aan.

We completeren elkaar.

We zijn als yin en yang, in perfecte harmonie.

Tenzij jullie ons vragen stellen voor tien uur ’s ochtends.

Liefs,

Chrisje