Door Chrisje VIP blogger Inge

Ik heb vandaag voor het eerst in mijn leven een kater. En niet zo eentje die miauw zegt, nee eentje die loopt te rellen in je lichaam, die mi-auwww zegt dus. En ik weet nou niet of ik daar trots op moet zijn of me vreselijk moet gaan schamen. Ik weet wel dat het éénmalig is.

Het was gisteravond meer dan gezellig en dan wordt er niet gekeken naar een glaasje meer of minder. Ik heb überhaupt de glaasjes niet gezien ook, ik verkeerde in goed gezelschap en daar lag mijn focus. Vannacht had ik daar graag op terug willen komen, maar het is me niet gelukt om de tijd terug te draaien (heb ik weer).

En wat is het dan rot dat je alleen bent, dat niemand je even kan verzorgen. Niemand die even je handje vast houdt en over je rug wrijft.

Maar wat is het dan ook heerlijk dat je alleen bent. Ik heb heel charmant met een emmer onder mijn oksel door het huis kunnen slenteren (daar waar mijn make up inmiddels ook zat). Ik heb heerlijk zelfmedelijden kunnen hebben en me vooral ellendig zitten en liggen voelen.

Lesje geleerd! Nooit meer met een goede vriend doorhalen. Of lag het toch niet aan het gezelschap? En lag het toch aan die glaasjes? Volgende keer maar gewoon opletten, varifocus aanzetten en ik ga voorlopig aan de ranja met een rietje, dan ben ik namelijk net zo leuk.

Ik strooi wat liefde, vooral naar die kater……

Warme groet,

Inge 

Inge’s blog kun je volgen via Instagram: https://instagram.com/lief.dagboek2.0?igshid=4ne1ml3a16ch

Facebook: lief.dagboek2.0