“Vanavond pas ik op de kids, kan moedertje er ook eens uit.”
Als u iets hoort hier na, dan is het mijn lunch die zich een weg terug naar boven baant. In de verte hoor je wellicht nog een triljoen feministen die zich omdraaien in hun graf.

Vaders die zeggen dat ze “oppassen” op hun eigen vlees en bloed; er is zo veel mis mee, dat je er bijna hysterisch van in lachen zou uitbarsten. Je past niet op je eigen kinderen, je hebt ze zelf gemaakt en bent er net zo verantwoordelijk voor als ‘moedertje’.

Sowieso vind ik dat alle vrouwen die zichzelf ‘moedertje’ laten noemen verplicht alleen een week op vakantie zouden moeten gaan inclusief heel veel avonden in een club met tequilla shots. Net zo lang totdat ze zich nooit meer, door wie dan ook, ‘moedertje’ laten noemen zonder dat te beantwoorden met de gepaste nekslag of een welgemikt knietje.

Oppasvaders, oppassen is niet de bedoeling. Als jullie dat werkelijk denken, hadden jullie beter thuis kunnen blijven wonen bij jullie eigen moeders, in plaats van een gezin te stichten.
Echte vaders passen niet op, die voeden op. Daar zit een wezenlijk verschil. Echte vaders begrijpen dat.