Ik ben best een mislukte moeder. Althans, als je de magazines moet geloven.

Ik wou zonder pijnstilling bevallen, maar dat bleek niet mogelijk.
Ik wou borstvoeding geven, maar dat lukte niet.
Ik wou best thuis blijven, maar wou ook werken.
Dus bracht ik haar naar de kinderopvang.
Ik wil niet vloeken waar ze bij is, maar als ik onverwacht mijn kleine teentje stoot aan de keukenkast vloek ik als een bootwerker.
En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Maar weet je, ik smijt die magazines het vierkant archief in. Of de vuurkorf in. Met hun kolf pompen en hun draagdoek. Ik verbrand ritueel ieder artikel dat moeders een schuldgevoel aanpraat.

Ik ben niet perfect, en dat bevalt me perfect. Ik hou van mijn kind, voed haar op, maak fouten en geef die ook toe. Ik doe alles voor haar wat binnen mijn mogelijkheden ligt.

Dus mijn rug op met de oordelen. Die kunnen recht achter de magazines aan, de vuurkorf in.