Valentijnsdag zuigt voor alle betrokken partijen. (Behalve voor de winkeliers die alles een paar euro duurder maken vlak voor Valentijnsdag.)

Waarom zuigt Valentijnsdag, vraag je?

Daarom:

Single
Als je single bent is Valentijnsdag zo’n dag waarop je met coupe vogelnest op de bank wil zitten janken (met snot) bij een romantische film vol onwaarheden over liefde, jezelf vol proppend met diverse soorten chocolade, omdat je geen Valentijn hebt. Niet eens een anonieme.

Relatie
Als je in een relatie zit, moet je iets verzinnen voor je geliefde, (tenzij je het geluk hebt dat je net als ik een partner hebt die ook vindt dat Valentijnsdag zuigt.) en dat is niet gemakkelijk. Want: wat ga je krijgen? Wat kost dat? En hoe moet je dan weten wat voor materialistisch liefdes teken je daarvoor in ruil moet aanbieden? Beetje lullig, als je partner een superdure horloge heeft gekocht, en jij daar dan zit, met je hart gemaakt van karton en verf, en een kaart met beertjes van de action.

Anonieme cupido
Helemaal tenenkrommend is het als iemand je oldskool een anonieme kaart stuurt. Als je single bent, en je ontvangt zo’n kaart, dan blijf je op straat om je heen kijken, zoekend naar cupido. Opeens bekijk je je collega met andere ogen (zou hij?) en ook de man die het vuilnis op komt halen wordt opeens argwanend gade geslagen. Je zult het nooit weten, en dat is juist zo frustrerend.

Maar nog erger is het, als je zo’n anonieme kaart ontvangt terwijl je wel een relatie hebt, en je weet bij God niet van wie je die kaart gekregen hebt. Ga dat maar eens uitleggen!

Kortom: Valentijnsdag is een commerciële, opgeklopte, op kosten jagende traditie waar helemaal niemand wel bij vaart. Ik zeg: boycotten die handel!