Al sinds haar vijftiende is Michelle-Anne Lucas bezig met modellenwerk. Ze is ingeschreven geweest bij vier modellenbureaus en twee castingbureaus, maar heeft tot nu toe pas twee opdrachten gekregen via bureaus.

Ze heeft meegedaan aan een aantal modellenwedstrijden, maar kwam ondanks lovende woorden nooit verder dan de catwalk ronde. Per jaar stuurt ze minimaal tien bureaus aanmeldingsformulieren, waarop meestal afwijzingen volgen. Al drie keer schreef ze zich in voor Hollands Next Top Model, maar ook daar wordt ze telkens afgewezen. Je zou – als je bovenstaande leest – bijna gaan denken dat Michelle-Anne (21 jaar, 1,68, 59 kilo) geen mooi model is, of niet getalenteerd genoeg. Niets is echter minder waar. Tijd om de noodklok te luiden, aldus Michelle-Anne.

De branche legt de lat hoog. Te hoog. Letterlijk. Als je niet minstens 1.74 meter lang bent, kom je niet in aanmerking voor deelname. Hoe vastberaden, gemotiveerd of mooi je ook bent; als je niet lang genoeg bent, val je al bij voorbaat af.

Michelle-Anne is een graag gezien model onder  fotografen in Nederland. Ze is professioneel, getalenteerd, werkt hard, doet alles voor de perfecte foto. Ze is punctueel, betrouwbaar, zeer ervaren  en poseert gemakkelijk. “Natuurlijk zijn er duizenden meiden die graag model willen zijn. En natuurlijk is het moeilijk om er uit te springen tussen al die mensen met dezelfde grote droom. Toch bekruipt me de gedachte dat ik meestal puur op basis van mijn lengte word afgewezen.”

In Duitsland is Germany’s Next Top Model al een stuk minder gaan discrimineren op lichaamslengte: daar stonden al modellen van 1,66 meter in de finale. In Amerika heeft men de laatste jaren regelmatig plus size modellen die het ver schoppen in hun wedstrijd. Waarom doet Holland’s Next Top Model dan nog alsof er geen mogelijkheden zijn om af te wijken van hun maatstaven?
Het argument dat een model lang en ultra dun moet zijn, is al lang onderwerp van discussie. Vrouwen zien graag vrouwen op de catwalk waarmee zij zich kunnen identificeren: dat betekent dus in alle lengtes en vormen.

Een werkgever mag een werknemer niet weigeren op basis van geslacht, ras, afkomst, geloof of handicap. Discriminatie heet dat. Waarom mag Holland’s Next Top Model dan wel afwijzen op basis van zoiets als lichaamslengte? Als een model verder wel aantoonbaar zeer geschikt is voor de job? Zelfs op het aanmeldformulier van de wedstrijd is het onmogelijk om een lengte korter dan 1.74 meter in te vullen.

“Het is uiterst frustrerend. Ik wil zo graag professioneel verder komen in  mijn vak, ik knok er al jaren keihard voor. Ik krijg complimenten van alle fotografen waar ik mee werk; dat ik fotogeniek ben, professioneel, veelzijdig, getalenteerd, dat ik geheid ver ga komen. Maar zolang de modebranche, de (meeste) modellen- en castingbureaus en wedstrijden zoals Holland’s Next Top Model met twee maten blijven meten, kom ik nergens. Ik heb zelf al eens een e-mail gestuurd naar HNTM naar aanleiding van een afwijzing. Ik heb in die mail letterlijk gevraagd: vertel me dan wat er mis is met mijn foto’s, afgezien van mijn lengte. Ik kreeg geen antwoord meer.”

America’s Next Top Model heeft zelfs een hele serie gewijd aan de kleinere modellen, nadat Tyra Banks talloze vragen kreeg van modellen die niet aan de norm voldeden qua lengte. Kate Moss, een van ’s werelds “grootste” modellen ooit, is zelf maar 1 meter 70 lang. 

Het wordt tijd voor vernieuwing; niet alleen bij Holland’s Next Top Models, maar ook bij de fashion designers, de (meeste) modellenbureaus en de castingbureaus. Vrouwen willen echte vrouwen zien op TV, op de catwalk, in de bladen. Het zal veel moed en durf vergen, maar als Amerika en Duitsland al het goede voorbeeld kunnen geven, waarom kan dat in Nederland dan niet?

“Ik ben me er van bewust dat ik met deze uitspraken mijn nek uitsteek. Ik doe dit niet alleen voor mezelf, maar voor alle mooie, getalenteerde modellen die niet verder kunnen komen in dit wereldje, simpelweg omdat ze niet aan alle maatstaven voldoen. Iemand moet de eerste zijn die het hardop durft uit te spreken: dit is gewoon niet eerlijk.”

Het klinkt inderdaad ronduit oneerlijk, riekt naar discriminatie en het is ook niet meer van deze tijd. Zo worden gigantisch veel gemotiveerde, getalenteerde en veelbelovende modellen letterlijk over het hoofd gezien. Wellicht een tip voor de volgende redactievergadering, Anouk Smulders?