Notitie vooraf: Misschien krijg ik met onderstaande mening heel borstvoedend Nederland over me heen. Maar ik heb absoluut niets tegen borstvoeding: als je het kunt geven aan je kind, is dat alleen maar prachtig.

Er is veel te doen rondom borstvoeding. Met name de foto’s van borstvoeding, op Facebook. Los gezien van wat ik zelf vind van de totale #nipplegate situatie, vraag ik me al een tijd lang één ding af, als ik de verontwaardigde reacties lees van moeders, die zichzelf graag borstvoedend laten zien op het wereldwijde web:

Denk je er ook wel eens over na, wat jouw kind daar later van zal vinden?

Want of je het nou leuk vindt of niet; kleine kinderen worden ooit een keer groot. Voor je het weet, hangen ze niet meer aan je borst, maar rijden ze stoer rond op een scooter, willen ze op stap gaan met vrienden en vriendinnen.

Hoe veel pubers zouden er blij zijn, denk je, als ze in de kroeg te horen krijgen “Dude, jouw moeder heeft een foto van jou, hangend aan haar borst, op Facebook staan!”

Als puber ga je al gauw door de grond, maar als zoiets gebeurt, lijkt me dat uiterst gênant. Terecht dat je dan op zoek gaat naar dat grote zwarte gat in de grond, waarin je kunt verdwijnen. Sommige dingen wil je gewoon niet delen met je vrienden, als je puber bent.

Net zoals kinderen op enig moment wel weten dat ze niet door de ooievaar gebracht werden, weten veel kinderen ook wel dat ze ooit door jou gevoed werden (al dan niet door de borst).

Maar om daar nu intieme foto’s van op die oh zo niet afgeschermde social media: sorry, maar ik zou er als kind niet blij van worden. Zo’n intieme foto uit je prille jeugd, op zo’n publiekelijke plek.

Ik vraag me af hoe veel vrouwen daar rekening mee houden, als ze strijden om hun borstvoedingsfotorechten.