Moeders zijn echte bazen. En nee, niet alleen de moeders die zonder pijnstilling zijn bevallen, via de natuurlijke weg, die vervolgens drie jaar borstvoeding gegeven hebben.

ALLE MOEDERS ZIJN BAZEN.
En hieronder staan ze voor je neer gezet; alle moeders die baas zijn, omdat ze alles voor hun kinderen over hebben, op welke manier dan ook.

De moeders die met een keizersnede bevallen zijn.
De moeders die pijnstilling nodig hadden tijdens hun bevalling.
De moeders waarbij borstvoeding niet lukte.
De moeders waarbij borstvoeding wel lukte ook.
De moeders die via IVF zwanger raakten zijn al helemaal bazen, want zij hebben niet alleen een pijnlijke bevalling er voor over, maar ook een vaak pijnlijk voor traject richting zwangerschap.
De moeders die niet (meer) zwanger kunnen raken.
De moeders die hun kindje veel te vroeg moesten loslaten en moesten afstaan aan het hiernamaals, om welke oneerlijke reden dan ook.
De moeders die miskramen te verwerken krijgen zijn bazen.
Moeders die ziek zijn, en zichzelf ondanks hun ziekte toch blijven inzetten voor hun kinderen, zijn megabazen.
De moeders die oververmoeid zijn, zijn bazen.
De moeders die een kind adopteren zijn super bazen.
De pleegmoeders die de kinderen van andere moeders opvangen in tijden van crisis, zijn bazen.
De moeders die het niet meer weten, zijn bazen.
De moeders die een postnatale depressie krijgen zijn bazen.
De moeders die oma worden, zijn opperbazen.
De moeders die fulltime werken zijn bazen, maar moeders die parttime werken of thuis blijven zijn dat net zo goed.
Oh, en moeders die hun kind(eren) alleen opvoeden, zijn net zo’n bazen als de moeders die het met partner doen.

Zo veel moeders, zo veel omstandigheden. En geen een moeder is meer of minder waard dan de andere.