In juni kwam er een e-mail binnen in mijn inbox: mijn accreditatie aanvraag voor Park City Live in Heerlen was goedgekeurd. Direct regelde ik oppas voor de kleine; hier moesten we naar toe! Het festival in Heerlen had al eerder mijn nieuwsgierigheid gewekt, met een veelbelovende line-up en op een mooie locatie, daar moest ik naar toe!

Foto’s door: Robbert Ridderbeekx, TwinFlame Photography

Zaterdag

De eerste act die we zagen op zaterdag was Fresku, die met zijn strakke raps het publiek al aardig op wist te zwepen, terwijl het uitverkochte festival terrein langzaam vol liep. De gezellige rapper uit Eindhoven beweegt zich vrij en vrolijk over het podium en maakt een feest van elke song. Hij bruist van de energie en dat is de perfecte opwarmer voor deze toch al zo warme festival dag.

Daarna lieten Mister and Mississippi met hun viool, gitaren en nog veel meer instrumenten op Park City Live zien en horen waarom ze deze week nog bij 3FM te horen waren; het geheel is perfect op elkaar afgestemd. De zangeres leek wat verlegen maar laat zien dat ze op muzikaal gebied meer dan genoeg in huis heeft.

Op deze warme, ja zeg maar gerust hete, uitverkochte eerste dag van Park City Live is de sfeer heel gezellig en gemoedelijk. Vanwege de hitte wordt omgeroepen dat mensen tussen de optredens door ook voldoende schaduw plekken moeten opzoeken en dat er voor één bon twee water gehaald kunnen worden bij de bar. De organisatie heeft goed nagedacht over het warme weer. Ondanks alle voorzorgsmaatregelen worden er toch een aantal mensen via de EHBO exit afgevoerd. Naast onze pers tent zijn er nog de Merchandise tent, de Signeer ruimte van OOR en de radio tent; kortom, ook de media zijn goed vertegenwoordigd.

Wanneer Kenny B het podium betreedt, staan zijn fans al klaar. Met zijn heerlijke zomerse reggae sound brengt hij het festival direct in zomerse sferen. Hij wisselt zijn eigen hits af met klassiekers van Bob Marley en the Fugees. Met zangeres Emma zingt hij een duet, waarbij zij naast een goede zangeres te zijn, ook nog blijkt te kunnen rappen. Met zijn hit “Parijs” zingt de jeugd in het publiek het eerste stuk spontaan, wat een kippenvel moment! Een festival publiek laten meedoen: Kenny B weet hoe het moet.

Na de relaxte, zomerse klanken van Kenny B is het tijd voor wat steviger werk: The Gentle storm. Dit is niet zomaar een band, dit is een MUUR van geluid. Deze band is volledig op elkaar ingespeeld, weet precies te anticiperen op elkaar en zweept het publiek in no time compleet op. Anneke van Giersbergen (voormalige zangeres van The Gathering, tot 2007) heeft een geweldig stemgeluid dat tot in de verre omstreken te horen is.

Nadat we een beetje zijn bijgekomen van het weggeblazen worden door The Gentle Storm, betreedt een heuse legende het podium. Roger Hodgson (Supertramp) verblijdt het publiek met prachtige nummers, die niet alleen oud, maar tot mijn verbazing ook jong blijkt te kunnen meezingen. Het is een charismatische man; ervaren, gedreven en hij laat zien dat hij ook over een gezonde dosis humor beschikt. Na het laatste nummer zegt hij “Doe even alsof ik weg ben gegaan, jullie We Want More hebben geroepen en ik weer terug ben gekomen. Dat scheelt zo veel gedoe.” Het publiek pikt het allemaal van deze charmante zanger, en juicht alsof hij net weer is terug gekomen voor een “encore”. Tegen de fotografen in de fotopits zegt hij, dat ze  foto’s moeten maken van het publiek, want “They are the real stars!”.

En dan, Kensington. Ik heb hen al vaker zien optreden, en ik vond ze ook altijd al goed, maar man oh man, WAT. ZIJN. ZE. GEWELDIG! Kensington is niet voor niets een van de meest succesvolle bands van deze tijd. Met hun strakke spel, het unieke stemgeluid en een heleboel charisma weet Kensington het publiek compleet uit de sokken te blazen. Mensen klimmen op elkaars schouders, wat door de zangers wordt aangegrepen om een wedstrijdje schouderzitten te organiseren; wie het langst blijft zitten krijgt een rondje van Kensington. Ze zetten een daverende show neer waar het publiek in ieder geval geen genoeg van kan krijgen.

Within Temptation
Within Temptation was nooit zo mijn stijl muziek, dacht ik. Totdat ik ze zag optreden op Park City Live. Wát een energie, wát een power, wát een show! Within Temptation is de perfecte afsluiter van een perfecte festival dag. Op een hoog tempo zetten zij het ene na het andere nummer neer, begeleid door vuur, knallen, een lichtshow die het hele publiek verlicht. Na Within Temptation gaan we moe maar voldaan naar huis. We hebben ons muzikale hart weer eens goed kunnen ophalen.

Zondag

Op zondag begint de tweede, iets minder warme dag van Park City Live al meteen goed met bijvoorbeeld Rowwen Hèze.  Het hele veld staat van voor tot achteren vol. Volgens de traditie wordt er ook driftig met plastic bier bekertjes gegooid, want tja, dat hoort gewoon bij Rowwen Hèze. Rowwen Hèze bewijst waarom ze al dertig jaar lang zo geliefd zijn; het is gewoon een fantastische band en de nummers ZIJN Limburg. Wie in Limburg woont, kent Rowwen Hèze. Wie Limburger is, zingt de liedjes mee. Het klopt gewoon allemaal.

Wie overigens ook niet vergeten mag worden is presentator Bart Storcken: vakkundig praat hij het hele programma twee dagen lang aan elkaar. Tijdens de aankondiging van Rowwen Hèze weet hij zelfs vakkundig een door de lucht vliegend biertje te ontwijken.  Een echte gezellige presentator die precies weet aan te voelen hoe lang of kort een aankondiging behoeft te zijn, en die het publiek aardig op weet te zwepen!

Yellow Claw is zeer populair bij de jeugd. Ook hier staat het aardig vol voor het podium. Het festival terrein schudt letterlijk op haar grondvesten op de harde, snelle muziek van Yellow Claw; die het publiek overigens trakteert op een regen van confetti.

Van de razend populaire band DeWolff krijgt het publiek precies wat ze verwachten, en meer: De Nederlandse broers Luka en Pablo van de Poel en Robin Piso trakteren het enthousiaste publiek op psychedelische klanken en geven alles wat ze in huis hebben.

Als Ilse de Lange het podium betreedt met de band The Common Linnets, is dat precies de juiste afwisseling die nodig is na Yellow Claw. Ook Ilse weet met haar band het festival terrein in no time in de relax modus te krijgen. En bij Ilse de Lange weet je gewoon, dat het altijd goed is, wat ze ook doet. Zo ook weer deze performance!

Er gaan genoeg geruchten over deze artiest, maar Jett Rebel laat zien dat hij zijn snel verworven bekendheid muzikaal absoluut waard is. On stage zet hij een briljante performance neer, inclusief een duet met DeWolff, waarna hij – net als veel artiesten – zich meldt in de OOR tent voor een signeer sessie met fans.

Park City Live is een festival dat dit jaar duidelijk gegroeid is: een strakke line-up, gezellig publiek, een prachtige locatie te midden van de Heerlense wijk Bekkerveld. Organisatorisch gezien vond ik het erg goed in elkaar steken. Wat vooral opviel was dat het een festival is voor jong en oud. Er waren ontzettend veel kinderen op het festival aanwezig, wat met de benodigde gehoorbescherming ook helemaal niet erg is. Van de tienermeiden die vooraan stonden te zwijmelen bij Kensington tot de wat grijzere rockers die los gingen bij Roger Hodgson: ParkCity Live in Heerlen heeft bewezen voor ieder wat wils te bieden. Wat mij betreft: Tot volgend jaar!

PS: Laat ik vooral de publieksfoto’s niet vergeten! Hieronder een greep daar uit. Op de Facebook pagina van TwinFlame Photography zullen de komende tijd nog meer publieksfoto’s langs komen, dus houd die pagina ook in de gaten!