Er was nogal wat te doen over het optreden van Rob Geus in Jouw Vrouw Mijn Vrouw VIPS gisteravond. Met name over het tot in den treuren herhalen van zijn goedbedoeld advies kritiek op het voorkomen van de vrouw van Meneer Cactus Peter Jan Rens.

Vandaag reageerde hij dat zijn opmerkingen ongelukkig gemonteerd waren; hij werd verkeerd neergezet door RTL. De uitzending was niet door zijn keuring gekomen. Nu kan het zo zijn dat ze slim geknipt hebben, zoals TV programma’s dat wel eens doen, want Kijkcijfers. Maar toch kan ik me niet herinneren dat ze zijn opmerkingen herhaald hebben en per ongeluk met de plak knop zijn blijven hangen. Volgens mij hebben sommige mensen, zoals meneer Geus bijvoorbeeld (tenzij RTL te vaak copy paste heeft gedaan), een totale plank voor de kop.

Mensen die (wat) te zwaar zijn, weten dat zelf meestal heus wel. Sterker nog: Ze leveren vaak een strijd van jewelste. Die je niet aan de buitenkant ziet. (En dit komt trouwens ook voor bij mensen die te licht zijn en continu ongevraagd te horen krijgen dat ze eens iets moeten eten!)

Er liggen aan overgewicht vaak redenen ten grondslag, die veel dieper gaan dan alleen voeding en beweging. Jeugd trauma’s bijvoorbeeld, overwerkt verdriet, laag zelfbeeld en zo verder. De opmerkingen die mensen zoals Rob Geus keer op keer menen te moeten maken, helpen daar niet bij.

Als het één keer gezegd wordt, op een opbouwende manier, prima. Dat mag. Maar het eindeloos herhalen zegt volgens mij meer over de weg te poetsen onzekerheid van de zender dan over de ontvanger. Waarom heeft iemand het nodig om telkens te wijzen op een “tekortkoming” van de ander? Wil hij zich superieur voelen?

De vrouw van meneer Cactus reageerde nog best netjes. Ze stelde zich zelfs kwetsbaar op en vertelde dat ze er verdriet van heeft, dat ze wacht met trouwen tot ze haar streefgewicht bereikt heeft. Je zou verwachten dat er daarna wat meer begrip zou komen, maar integendeel: het gaspedaal leek (misschien door RTL hoor!) alleen nog harder te worden ingedrukt.

De opmerking die voor mij bewees dat Rob Geus echt een droevig probleem heeft, (maar dat zal dan ook wel slim knip en plak werk zijn geweest) was die tijdens de evaluatie aan het einde van de week, toen hij haar toe beet dat ze vooral nog een broodje worst er in moest duwen. Als u iets hoorde op dat moment: dat waren de nekharen van vrouwen door het hele land, die massaal overeind gingen staan.

Rob Geus mag dan misschien (af)keurmeester zijn, maar dit heeft hij meesterlijk fout aangepakt. Want wat leek te beginnen als een oprechte vraag uit goede bedoelingen, resulteerde in het blijven hameren op iets wat niet nodig was. Terwijl de vrouw van meneer Cactus me een hartstikke lief en gezellig mens leek.
En als zijn laatste sneer een foute reactie op kritiek was, suggereer ik dat de afkeurmeester ook eens leert, dat het leven geven en nemen is.