de verloren zielen
gevallen, van hoog
hoe groot was de leugen
wie was het, die loog
het onrecht, de woede
de bittere pijn
de mee lijdende gevoelens
die bij de nabestaanden zijn
de onmacht, het verdriet
waarom doet iemand zoiets
waarom zo’n plots einde
zo maar, in het niets
de vragen die branden
tot lang na het antwoord
zo veel, zo onzinnig,
zo bruut verstoord
het enige antwoord
dat we nooit zullen krijgen
is van de ziel die voor altijd
zal blijven zwijgen
een broer, een zus
een ouder of een kind
er is niemand, maar dan ook niemand
die hier vrede in vindt
– Chrisje
Wauw…prachtig geschreven…
LikeLike