Als kind kreeg ik vaak te horen, dat ik een “erg gevoelig” kind was. Voor mij kreeg dat woord al snel een nogal nare nasmaak. Ik trok me dingen nog al aan, het interesseerde me wat anderen van me dachten. Maar het woord “gevoelig” werd altijd op een wat denigrerende manier gezegd. “Je moet gewoon wat harder worden.” werd dan gezegd.
Met beide voetjes op de grond.
Wat minder druk maken.
Niet zo dromen. Bij de les blijven.
Dat soort dingen.

Inmiddels ben ik vierendertig jaar en nog steeds een gevoelig persoon. Inmiddels erger ik me er aan, dat het ook bij volwassenen nog te vaak als zwakte wordt gezien, als iemand gevoelig is. Ik durf namens alle gevoelige mensen te spreken als ik zeg: laat ons toch. Jullie hebben ons namelijk ook nodig.

Natuurlijk bestaat er iets als té  gevoelig. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je een begrafenis gaat regelen voor elke mug die je kapot slaat. Een laagje eelt op de ziel is helemaal niet verkeerd.

Maar gevoelige mensen hebben ook ontzéttend veel kwaliteiten.
– We voelen vaak al aan hoe de ander zich voelt, nog voordat die één woord gezegd heeft. 
– We zijn gevoelig voor sfeer en kunnen daar gemakkelijk op in spelen.
– We kunnen goed luisteren, en ook goed begrijpen.
– We veroordelen niet snel iemand die emotioneel wordt, want we snappen dat.

Daardoor zijn gevoelige mensen vaak hele prettige vrienden, collega’s, werknemers en partners om te hebben: – We zorgen vaak voor een gezellige sfeer en proberen de harmonie te bewaken.
– Je hoeft ons niet veel uit te leggen: we zagen het al aan hoe je ademde, of hoe je keek toen je binnen kwam.
– We vliegen niet snel uit ons vel, want we weten hoe hard plotselinge boosheid aan kan komen.
– We leven ons in in de ander, zelfs nog tijdens discussies of ruzies, die je overigens niet vaak met ons zult krijgen.

Gevoelige mensen dromen ook graag. Dat klopt. Dat kun je zien als iets slechts, of als zweverig. Maar terwijl wij dagdromen, komen wij met creatieve ideeën en oplossingen. Want terwijl het lijkt alsof we afwezig zijn, zijn we in onze eigen wereld bezig met van alles en nog wat. Iedereen denkt op zijn eigen manier. Iedereen komt tot oplossingen op zijn eigen manier. Wij vertrouwen vaak (terecht) op ons onderbewustzijn: onze intuïtie wijst ons meestal feilloos de weg.

Ik ben een gevoelig mens. Dat zal ik altijd blijven. Ik heb het inmiddels geaccepteerd van mezelf en ben het gaan waarderen. Want hoewel het me als kind niet altijd hielp, heeft het me in mijn volwassen leven al heel vaak geholpen.

Ik maak gemakkelijk vrienden, ben sociaal, leef me in in anderen. En dat dagdromen? Dankzij dat dagdromen heb ik nu een eigen blog met meer dan tienduizend volgers. Toch niet slecht, gevoelig zijn. Ik ben er inmiddels trots op.