Gastblog door Sytse: Ik ging op dieet en werd dik

Gastblog door blogger Sytse:

19 en slank
Trots ben ik op mezelf. Dat klinkt misschien een beetje arrogant. Maar zo is het absoluut niet bedoeld hoor. Ik vind dat ik het deze keer best mag uitspreken omdat ik lange tijd niet zo trots op mezelf was. Verslonzen noem ik dat. Dat is natuurlijk niet goed voor je lichaam maar ook niet voor je gemoedstoestand. Daar ben ik inmiddels wel achter.

Sinds een aantal dagen ben ik weer onwijs bewust van wat ik nou eigenlijk mijn “pie-hole” in duw. Tot voor kort haalde ik mijn (ahum) voedingswaarden uit chips, koek, snoepjes, redbull en koffie. Ik at wel eens een hapje groente of per ongeluk een stuk fruit tussendoor maar dat was het dan. Lekker ongezond hè? Sinds ik dat heb omgedraaid, meer groente en fruit, minder snoep, koek, chips en andere lekkere crap, merk ik dat ik direct wat vitaler word. En dat na 4 dagen al!

Pubertijd

Toen ik 18 was deed ik wel eens een fotoshootje. Op een dag had ik een fotoshoot in Zwolle en daar was ik eigenlijk best behoorlijk nerveus voor. Alsof ik wist dat er een belangrijk moment aan zat te komen. Eerder had ik er alleen maar zin in, nu was ik een beetje bang. Mijn angst was terecht. De fotograaf, vriendelijke vent zo ik mij herinner, vond dat ik er goed uit zag maar dat er toch minimaal een kilootje of 5 af moest. Leuk is dat, voordat de foto’s gemaakt werden. En met die uitspraak begon de ellende.

Onzeker

Ik was in de bloei van mijn puberjaren, net uit de kast (dat was me toch ook een happening) en dus erg vatbaar voor kritiek. Ik kreeg iets in mijn hoofd waardoor ik alleen maar bezig wat met (niet) eten. Ik ging op dieet en werd dikker. In paniek greep ik naar alle mogelijke opties. Herbalife, Weightcare, Stackers (dieetpillen die eigenlijk illegaal zijn), niet eten, pro-ana websites ter inspiratie, speed, ga zo maar door. Het werd (en is) een obsessie. Ik at 250 ckal per dag en viel al gauw 10 kilo af, toen ik weer normaal ging eten kwam ik al gauw 20 kilo aan. Het jojoën was een feit. Die tijd is voorbij.

Zeker

Dat ben ik nu. Zeker van mezelf, zeker van mijn omgeving en ik weet zeker dat ik alles aan kan wat op mijn pad komt. Ik ben nu sterker dan ooit. Ik heb de liefste vriend van de wereld, een leuke baan, een knappe auto én ik zie er nog best aardig uit (mag ik dat over mezelf zeggen?). Eindelijk is het tijd voor mij. Tijd om te stralen. En dat, dat ga ik bereiken dankzij al het fruit en de groente dat moeder natuur me maar schenkt.

Zijn artikel vind je ook op de website van Sytse.