Afgelopen zaterdag mocht ik aanwezig zijn en workshops geven op het congres ADHD Vrouw. Ik voelde me vereerd gevraagd te worden en aanwezig te mogen zijn op zo’n vernieuwend evenement.
Want dat er veel vraag was naar informatie voor volwassen vrouwen met ADHD, dat bleek wel uit de grote opkomst.
Nadat ik -na een paar omzwervingen- eindelijk samen met een vriendin aankwam bij de Jaarbeurs in Utrecht, waren we al snel onder de indruk van hoe dit evenement op poten was gezet, let wel: alles door vrijwilligers. Onderweg parkeerde ik nog even bijna bij de personeelsingang van de Rabobank, wat op het nippertje niet gebeurde, door de behulpzame meneer die klonk uit het toegangspoortje: “Mevrouw, u staat nu voor de Rabobank, niet voor de jaarbeurs.” Terwijl ik omhoog keek en plots een levensgroot bord “Rabobank” voor me zag opdoemen en mijn vriendin me hartelijk uit zat te lachen, besefte ik direct weer hoe veel affiniteit ik heb met de doelgroep van deze bijeenkomst. Als professioneel chaoot is elke dag namelijk weer een avontuur.
Een vreemd fenomeen voor mij was wel, dat een aantal mensen op dit congres aan mij kwamen vragen of ik “dé Chrisje” was. En dat sommigen mij gewoon even wilden ontmoeten, omdat ze mijn pagina al zo lang volgden. Wat een vreemde gewaarwording! Maar wel heel erg leuk.
De workshops die ik gaf, Creatief Schrijven, weerspiegelden ook de doelgroep. De tijdstippen op het schema werden totaal niet aangehouden. De workshop participanten meldden zich druppelsgewijs aan, liepen weer weg, kwamen weer terug, moesten even weg omdat ze hun handtas in een zaal hadden laten staan en kwamen weer terug, of waren erg geconcentreerd, totdat er een omroep melding werd gedaan en ik de concentratie in 2 seconden zag weg ebben. En dat vond ik helemaal niet erg, want: Wat een lieve vrouwen, wat een openheid, herkenning, wat een humor bij de deelnemers, en wat een leuke dag!
Dus hoewel alles anders liep dan gepland, liep het toch allemaal zoals het moest.
En hoewel iedere vrouw weer een ander verhaal had, hadden ze ook allemaal een aantal zelfde eigenschappen gemeen: veel mee gemaakt, humoristisch, met voldoende zelfspot en vooral heel hartelijk en spontaan. Als dit vrouwen met ADHD zijn, bestaan er geen leukere vrouwen.
PS: Complimenten ook aan de dames die deze mooie dag mogelijk hebben gemaakt, want het is me nogal een werk!
Ha Chrisje! Ik was 1 die weg ging en weer terug zou komen. Toen ik terugkwam was jij echter al weer weg Jammer, maar helaas. Het gevoel wat ik echter kreeg toen ik met een halve bilpartij op de stoel zat, en half luisterend/half lezend dacht aan mijn tas in de conferentiezaal (haha) vergeet ik niet gauw; Joy!
Dus, bedankt!
LikeLike
Wat leuk Nathaly! 🙂 ik vond het ook super leuk!
LikeLike