Je kent het misschien wel: je bent op zoek naar een pincet. Die zoektocht leidt je naar de slaapkamer, waar je bij het zoeken in kasten twintig andere dingen tegenkomt. De was die nog gevouwen moest worden: oh, die kan ik ook snel nog even doen. Voor je het weet ben je je kledingkast aan het uit sorteren, heb je de badkamer tussendoor gepoetst, en kom je beneden met alles behalve die pincet.
“Wat ging ik nou eigenlijk boven doen?” vraag ik dan wel eens hardop aan mijn spiegelbeeld, maar zij weet het meestal ook niet.

En iedere keer weer denk ik: nu is het afgelopen! Vanaf nu ga ik het niet meer doen. Vanaf vandaag ben ik een zeer gestructureerd en goed georganiseerd mens die zich niet laat afleiden door ieder klein dingetje. Vanaf nu ga ik mindful zijn, en zen, en relaxt. Ik ga goed plannen, dingen bijhouden, de kasten op orde houden.

Meestal lukt dat ook wel.

Totdat ik een onafgemaakt fotoalbum tegen kom en de zoektocht naar de resterende foto’s begint, waardoor ik er via diverse omwegen achter kom wat voor fascinerende zaken er nog op zolder liggen. Of totdat ik het weer vergeten ben.